- Projectnaam:
- 2017_16 stationsplein Tienen
- Programma:
- 1e laureaat ontwerpwedstrijd
- Opdrachtgever:
- Stad Tienen
- Locatie:
- 3300 Tienen - België
- Realisatieperiode:
- 2018
- Status:
- Afgerond
- Bruto oppervlakte:
- Medewerkers:
- Peter Van Impe
Jérôme Decaffmeyer
Antje Kestens
C. Alexander beschrijft in zijn boek ‘Een patronentaal’: “Het instinct om naar een hoger punt te klimmen en daarvandaan rond te kijken en de wereld te overzien, lijkt een fundamenteel menselijk instinct te zijn”. Het stationsplein van Tienen, één van de hoogst gelegen plaatsen in de stad, biedt een uitgelezen kans om als uitkijkpunt te functioneren en aan dit ‘instinct’ tegemoet te komen. Daarom willen we een toren bouwen als tijdelijke inrichting voor het plein. Als materialisatie wordt gekozen voor stellingbouw die de werken en veranderingen rond dit plein symboliseert alsook met een knipoog verwijst naar het spreekwoord ‘een stelling innemen’, een standpunt verdedigen.
De toren omschrijven we het best als een belfort voor de mensen van de stad. Een wachttoren die symbool staat voor stedelijke vrijheid en macht, een uitkijktoren die de lokale democratie belichaamt. Langsheen de toren ontwerpen we in hetzelfde materiaal een lager tweede volume. Door de openheid van deze structuur verliest het plein zijn dynamiek en doorwaadbaarheid niet. Ook kan deze worden afgestemd op de specifieke noden van bepaalde activiteiten. In de eerste plaats zal de toren een informatiemedium zijn waarmee de stad de bewoners en de pendelaars kan informeren over activiteiten in de omgeving. Externe partijen kunnen de structuur ook toe-eigenen en een modeshow, hangmattenfestival, cinema of kinderspeelplaats organiseren. De veelzijdige inzetbaarheid van de structuur biedt nieuwe kansen en opportuniteiten aan de bestaande bedrijvige kern. De structuur kan ook gebruikt worden om groen te integreren op het plein.
Ook de bestrating zelf wordt onder handen genomen. Een grote wit geschilderde suikermolecule laat het onderscheid tussen straat en stoep vervagen waardoor de voetganger zich boven de auto kan stellen. Anderzijds zullen de schilderingen de passanten intrigeren en zich enkel laten lezen boven op de toren. Bovendien zorgen de schotelantennes die boven op de toren en aan de uitgang van de voetgangerstunnel geplaatst worden voor een interactief spel tussen gebruikers en passanten. De precieze plaatsing van deze schotels laat toe dat er gecommuniceerd kan worden zonder enige vorm van technologie of fysieke verbinding.
Als laatste element wordt er een zitmeubel ontworpen in de vorm van een cafeïnemolecule. Pendelaars die bij Foodtruck Foo een koffie of een snack kopen, kunnen deze op de cafeïnebank nuttigen. Een publieke zitplaats samen met de toren en grondschilderingen verheft dit louter functionele plein naar een prikkelende verblijfs- en ontmoetingsruimte.